George is professor aan de geschiedenisfaculteit van een kleine universiteit in een provinciestad. Zijn vrouw Martha is de dochter van zijn baas, de rector magnificus.
Zij nodigen, na een feest bij Martha´s vader, het jonge stel Nick en Honey uit voor een afzakkertje. Nick is een kersverse professor in de biologie en zijn vrouw Honey een nogal naïeve domineesdochter.
Het wordt een ontluisterende nacht, waarin heel wat alcohol vloeit. George en Martha misbruiken hun jonge gasten als publiek, als speelbal en als wapen in hun meedogenloze dialogen en spelletjes waarmee ze hun teleurstelling in elkaar en de frustratie van hun mislukt huwelijk op elkaar botvieren.
Als de ochtendschemer doorbreekt en de gasten afgezeikt en gebroken vertrekken, trachten George en Martha elkaar toch weer te vinden in de brokstukken van wat eens hun liefde was.
Wie is er bang voor Virginia Woolf? is een moderne klassieker waarmee schrijver Edward Albee een Tony Award in de wacht sleepte.
Wie is er Bang voor Virginia Woolf? is genomineerd door de commissie van het theatertoernooi Theater4daagse Maastricht om deel te nemen. De voorstelling neemt het tijdens dit theaterfestival op met vijf andere amateur voorstellingen. Deze zes voorstellingen zijn uit het landelijk aanbod aan amateurtheater verkozen om deel te nemen aan dit prestigieuze toernooi.
Rolverdeling:
George – Gerard de Jong
Martha – Liesbeth Laurensse
Nick – Robin Havenaar
Honey – Anita Rolink
Regie:
Jan Hendriks
Vertaling:
G.K. van het Reve
Bewerking:
Andy Daal
Andy Daal over deze voorstelling:
GRAFICUS speelt VIRGINIA WOOLF
De Apeldoornse toneelgroep Graficus bestaat dit seizoen 70 jaar. In de laatste vijfentwintig jaar van haar bestaan heeft Graficus heel wat stukken uit de Nederlandse en de wereld-literatuur op haar repertoire genomen: stukken van Shakespeare, Molière, Goldoni, Heijermans, Hugo Claus, Arthur Miller, Alan Ayckbourn en Neil Simon. Ik ben vaak door de regisseur gevraagd de stukken te bewerken en werd uitgenodigd op doorlopen, generale repetities en natuurlijk de premières. Ik heb veel respect voor regisseur en spelers, want de voorstellingen stonden altijd op een bijzonder hoog niveau. In dit jubileumjaar bracht Graficus twee premières uit: “Driekoningenavond” van Shakespeare en “Wie is er bang voor Virginia Woolf?” van Edward Albee.
Dat laatste stuk, onbetwist één van de hoogtepunten uit de na-oorlogse literatuur, is een grote uitdaging voor regisseur en spelers. ’t Stuk telt slechts vier personages, keien van rollen, en Graficus heeft haar sterkste en meest ervaren spelers ingezet. Een jaar lang hebben ze gerepeteerd, en in de laatste fase hebben ze de nodige werkweekenden gehouden. Ik was zeer verrast toen ik twee maanden vóór de première de eerste doorloop zag: ze waren al zo ver en ze hadden nog genoeg tijd om bij te schaven en te perfectioneren.
Op de première en op de tweede voorstelling in Apeldoorn was het publiek diep onder de indruk en laaiend enthousiast. Dat Graficus inmiddels garant stond voor een goede toneelavond was algemeen bekend. Maar nu had Graficus zichzelf overtroffen. De regie was zo helder en genuanceerd, zowel in de humor als in de tragische aspecten van het stuk. En de vier spelers laten een voortreffelijk intens spel zien en spelen de beste rollen uit hun carrière.
’t Is zo jammer en zelfs beledigend dat de Apeldoornse Courant niet de moeite neemt om enige aandacht te schenken aan de verrichtingen van zo’n enthousiaste groep, die echte uitdagingen niet uit de weg gaat. Daarom wil ik bij deze elk publiek dat geïnteresseerd is in een heldere, met grote overtuigingskracht gespeelde versie van deze moderne klassieker “WIE IS ER BANG VOOR VIRGINIA WOOLF?” van toneelgroep GRAFICUS van harte aanbevelen.